De grootste groep daklozen komt na een korte periode terug op de huurmarkt terecht. Het is zo dat ze dan vaak huisvesting vinden tussen kwetsbare mensen die dicht op elkaar leven en dat kan sneller voor conflicten zorgen. Hoewel het een aanpassing kan zijn om terug tussen vier muren te wonen, tonen de eerste evaluaties van projecten die daklozen helpen zoeken naar onderdak aan dat contacten met buren helemaal niet zo problematisch zijn als gedacht.

Onderzoek toont aan dat slechts 20% van de daklozen chronisch dakloos is. Bijgevolg komt de grootste groep na een korte periode van dakloosheid terug op de private en sociale huurmarkt terecht. Over deze grote groep bestaat weinig onderzoek. Niettegenstaande hebben deze vaak kwetsbare mensen meer kans om huisvesting te vinden tussen andere kwetsbare mensen. Armere mensen wonen in kleinere woonsten en dichter op elkaar (bijvoorbeeld in sociale woonblokken) waardoor conflicten en overlast vaker voorkomen.

Wel is er onderzoek over personen die na langere tijd op straat, vaak met psychische en/of verslavingsproblemen terug huisvesting vinden, bijvoorbeeld via Housing First projecten. Eerste evaluaties van die projecten tonen aan dat contacten met de buren helemaal niet zo problematisch zijn als soms werd gevreesd. Er zijn eveneens verhalen over hoe goed dit net loopt. Mensen waarderen de huiselijke kant van het wonen net erg zoals plantjes zetten, de koelkast vullen, kunnen tv kijken.

Mensen die na jarenlang op straat leven terug een woonst vinden, kunnen wel even tijd nodig hebben om zich terug aan te passen aan een leven binnen vier muren, zoals slapen in een bed.

Bijdrage door Evelien Demaerschalk

In de pers

Hotel in Brugge vangt daklozen op: “Nog nooit zo’n respectvol cliënteel gehad” (VRT NWS, 27 maart 2020)