Structurele uitsluitingsmechanismen kunnen leiden tot het niet nakomen van afspraken bij mensen in armoede. Dit zijn drempels die bij hulpverleners niet altijd gekend zijn. Een gebrek aan kennis van de leefwereld van mensen in armoede leidt tot miscommunicatie.

Er zijn verschillende drempels die mensen in armoede moeten overwinnen die vaak niet gekend zijn bij hulpverleners. Dat leidt tot miscommunicatie. Gebrek aan kennis over de leefwereld, over gevoeligheden, kwetsuren en krachten, maken dat er vaak te snel, voor ouders onaanvaardbare beslissingen worden genomen. En dan haken ze af, komen ze niet meer opdagen op hun afspraak. Een onverwachte gebeurtenis of een nieuwe crisissituatie maakt dat ze er niet op tijd kunnen zijn.

Zorgverleners en hulpverleners die zich invoegen in de leefwereld van mensen in armoede, die vertrouwen opbouwen en nieuwe kansen bieden, die niet te snel oordelen en zoeken naar de betekenis van ‘afspraken niet nakomen’, kunnen voor kinderen in armoede en hun ouders een wereld van verschil maken.

Bijdrage door Lynn De Pourcq en Kristel Driessens